مقدمه:
در این مقاله اثرات هر دو نوع میدانهای مغناطیسی ثابت و متغیر بر روی انتقال گرمایی همرفتی اجباری خطی یک نانوسیال هیبریدی محتوی تترامتیل آمونیوم یا TMAH با پوشش نانوذرات Fe3O4 و نانوتیوبهای کربنی(CNTs) با پوشش صمغ عربی یا GA که در یک لولهی گرمادیده جریان داشتند، به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی آزمایشات این مقاله بر روی طیف گستردهای از پارامترها مانند عدد رینولدز (2190-548)، غلظتهای حجمی Fe3O4 (٪9/0-5/0)و نانوذرات نانوتیوب کربن (٪35/1-25/0)، قدرت میدان مغناطیسی (700-300 گاس) و فرکانس میدان مغناطیسی متغیر (50-10 هرتز) انجام شدند. در مقالهی حاضر، مشاهدات تجربی در مورد بدون میدان مغناطیسی نشان داد که با استفاده از نانوسیال Fe3O4/CNT، انتقال گرمایی همرفتی به طور قابل ملاحظهای افزیش یافت. افزایش ماکزیمم 7/62 درصدی در عدد ناسلت نانوسیال هیبریدی محتوی 5/0 درصد حجمی Fe3O4 و 35/1 درصد حجکی CNT در عدد رینولدزی برابر با 2190 رخ داد. علاوه بر این، یافتههای این پژوهش نشان داد که انتقال گرمایی نانوسیال هیبریدی پژهش شده در حضور میدانهای مغناطیسی ثابت و متغیر بهبود یافت و میزان افزایش انتقال گرمایی به دلیل وجود یک میدان مغاطیسی ثابت در مقایسه با یک میدان مغناطیسی متغیر بیشتر بود.
فروسیال یک سوسپانسیون کلوئیدی متشکل از ذرات مغناطیسی ریز (مغناطیسی، کسید آهن، اکسید نیکل-آهن و غیره) با اندازهی ذرهای در محدودهی 5 تا 15 نانومتر معلق در یک محتوی مایع است. نانوذرات فرومغناطیسی با یک مادهی سطحی پوشانده میشوند تا از کلوخه شدن و انباشتگی آنها (به دلیل نیروهای ون در والانسی و نیروهای مغناطیسی) جلوگیری شود. اگرچه نام آنها عکس قضیه را نشان میدهد، ولی فروسیالات از خاصیت مغناطیسی آهنی برخوردار نیستند زیرا در صورت عدم وجود یک میدان مغناطیسی وارد شدهی خارجی، خاصیت مغناطیس شدن را در خود نگه نمیدارند. در حقیقت، فروسیالات خاصیت پارامغناطیسی دارند و معمولا به دلیل مغناطیسپذیری بالای آنها “سوپرپارامغناطیس” نام میگیرند.
یتوانید با مراجعه به فروشگاه فایل راه این فایل را دریافت کنید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.